Naar cookie instellingen Hoofdinhoud Hoofdnavigatie

Bij de Droomfabriek laten hemelbestormers hun dromen uitkomen

  • 22 september 2022
Banner image
Home(opent in nieuw tabblad) / Bij de Droomfabriek laten hemelbestormers hun dromen uitkomen

Bij de Droomfabriek laten hemelbestormers hun dromen uitkomen

Wat hebben een kookboek, een modeshow en een bergbeklimming met elkaar gemeen? Het zijn allemaal dromen uit de Droomfabriek, Windesheims nieuwste landelijke keuzeminor. Samen met ervaringsdeskundigen, docenten en medestudenten werken deelnemende studenten een half jaar aan de uitvoering van hun eigen droom, die volledig los mag staan van de opleiding. ‘Flexibeler wordt het niet’, zegt docent en mede-initiatiefnemer Hanneke Versteeg.

Wat is De Droomfabriek?

De filosofie achter de Droomfabriek is simpel: iedereen heeft een droom. En deze droom zegt enorm veel over wie je bent, wat je wilt bereiken en waar die behoefte vandaan komt. ‘Een opleiding is een duidelijke voorbereiding op het werkveld, maar studenten hebben vaak persoonlijke dromen die los staan van hun studie. Sommigen zijn hun droom gaandeweg een beetje kwijtgeraakt, maar verlangen er nog wel naar,’ vertelt Hanneke Versteeg. ‘De Droomfabriek biedt de ruimte om deze droom achterna te jagen, in een vrije en tegelijkertijd stimulerende setting. Hier maken studenten bijvoorbeeld hun eigen kookboek met familierecepten, een schilderij of een modeshow. Of starten ze een eigen bedrijf.’ Doordat de studenten (hemelbestormers) worden begeleid in het opzetten van projecten leren zij niet alleen te dromen, maar ook om te doen; en zo hun droom verwezenlijken.

Zingeving

Studenten die zich aanmelden voor de Droomfabriek voeren eerst een intakegesprek met begeleidende docenten, waar zij hun droom delen. Sommige studenten hebben hier al een heel duidelijk beeld bij, voor andere studenten begint deze zoektocht bij de start van de minor. ‘In dat geval gaan we samen zoeken naar de droom.’

Hoewel een droom werkelijk alles zijn, komt het vrijwel altijd voort uit een zingevingsvraagstuk: ‘Natuurlijk komt er wel eens een student binnen die rijk wil worden, maar dat is geen droom. Er zit altijd iets achter. Misschien heeft de student het thuis niet breed gehad en denkt hij: ‘Dat gaat mij niet overkomen!’. Dan is de werkelijke droom het najagen van vrijheid.’ licht Versteeg toe. ‘Studenten ontdekken bij de Droomfabriek waar hun intrinsieke motivatie ligt. Zo leren zij zichzelf beter kennen, een wijze les voor de toekomst.’

Een snoepwinkel, maar geen luilekkerland

Hoewel de minor veel vrijheid biedt, zijn er weldegelijk kaders. Zo leveren de studenten een reflectieportfolio op en presenteren ze de uitwerking van hun droom tijdens een gezamenlijke schouw. ‘Ik heb nog nooit zo hard gewerkt als bij de Droomfabriek,’ zegt  Paul Kaiser, die voor de Droomfabriek een eigen kookboek met familierecepten maakte. ‘Op een gegeven moment dacht ik: Als ik dit inlever, dan is het ook wel een voldoende, maar ik wilde meer, ik wilde echt dat fysieke product in mijn handen. Deze processen zag ik ook bij andere studenten om mij heen.’ Hanneke licht toe: ‘Juist de studenten die normaal zesjes halen, komen bij De Droomfabriek écht boven drijven. Ze excelleren hier omdat ze de intrinsieke motivatie voelen.’

Met een droom op zak gaat de student als echte hemelbestormer zelf op zoek naar een expert die bereid is te helpen in het bereiken van deze droom. Als een student een persoonlijk lied wil schrijven, dan zoekt deze naar een muzikant of tekstschrijver. Wil een student de zee overzwemmen , dan kan een ervaren zwemmer waardevolle adviezen geven. Op deze manier krijgt iedere student de juiste begeleiding vanuit expertise.

Dit geeft het docententeam de ruimte om zich te focussen op de persoonlijke ontwikkeling van de studenten. Belangrijke onderdelen hierbij zijn het leren over drijfveren, persoonlijk leiderschap, innoveren en persoonlijke groei.  Zo krijgen studenten de opdracht om brieven aan zichzelf te schrijven die te maken hebben met hun droom.

Studenten zijn vrij om te bepalen hoe zij invulling willen geven aan deze opdracht. Deelnemend student Paul Kaiser: ‘Ik heb mezelf gefilmd in twee perspectieven terwijl ik mijn brieven ging voordragen, in de spiegel en rechtstreeks in de camera. Tijdens het voordragen in de spiegel sprak ik vrij negatief, maar met de camera direct op mezelf sprak ik een stuk positiever. De spiegel staat hierin symbool voor hoe ik naar mijzelf kijk en de camera voor hoe anderen naar mij kijken. Zoiets is vrij confronterend, maar het biedt ruimte voor zelfreflectie en groei.’

Van droom naar inzicht

Natuurlijk zijn er ook wel eens dromen die niet uitkomen. Al hoeft dit niet per se erg te zijn. Een deelnemer van de Droomfabriek had als droom om een berg te beklimmen. Na goede gesprekken met een professioneel bergbeklimmer kwam hij erachter wat voor gevaren en negatieve aspecten zo’n avontuur met zich meebrengt. Vrienden achter moeten laten, slapeloze nachten tijdens zo’n tocht, in het ergste geval zelfs kans op afvriezende ledematen. Door dit inzicht verloor hij de ambitie om een berg te beklimmen.

‘Dat is ook heel mooi. Dat je een droom hebt, dit uitzoekt en er dan achter komt het toch niet te willen. Het kan heel veel rust geven als je dit weet. Voor hetzelfde geld vraagt een student zich een leven lang af ‘wat als?’. Het gaat om de onderstroom, om het uitzoeken.’ Tijdens de schouw presenteerde deze student waarom hij de berg niet ging beklimmen en wat dit inzicht hem heeft gebracht.

Dromen uit het hele land

Na een succesvolle pilotfase op Windesheim, wordt de Droomfabriev.l.n.r. initiatiefnemers Egbert Hermsen en Hanneke Versteegk vanaf dit collegejaar een landelijk aangeboden keuzeminor van 30 studiepunten. In het tweede semester staat de Droomfabriek weer open voor nieuwe inschrijvingen. De Droomfabriek is voor iedereen die durft te dromen, máár besluit Versteeg: ‘Je moet jezelf er volledig aan over durven te geven en bereid zijn om jezelf diep in de spiegel aan te kijken, al het andere aan de kant te schuiven en met lef en  enthousiasme te zeggen ‘Dit wordt mijn half jaar!’ 

v.l.n.r. initiatiefnemers Egbert Hermsen en Hanneke Versteeg

 

Wil je meer weten over de Droomfabriek? Check https://journalistiekzwolle.nl/droomfabriek/(opent in nieuw tabblad) of mail naar Hanneke Versteeg (jj.versteeg@windesheim.nl(opent in nieuw tabblad)) of Egbert Hermsen (ehj.hermsen@windesheim.nl(opent in nieuw tabblad)).

Maak kennis met: de Droomfabriek on Vimeo(opent in nieuw tabblad)

Ervaringen van studenten

Hemelbestormer Eline van der Wal: ‘Bij de Droomfabriek wilde ik mijn creativiteit combineren met iets persoonlijks. Ik ben best onzeker over mijn lichaam geweest, daardoor heb ik ook geworsteld met eetproblemen. Hoewel mensen vaak willen helpen, snappen ze doorgaans niet wat er in mijn hoofd gebeurt met betrekking tot hoe ik mezelf zie. Ik zie mijn lichaam anders dan hoe het werkelijk is en hoe anderen het zien. Met mijn kunst wil ik de toeschouwer meenemen in het hoofd van iemand die hiermee worstelt. Ik heb gebruik gemaakt van herbruikbare materialen als oude spijkerbroeken en krantenpapier. De spijkerbroeken heb ik uit elkaar geknipt om er vervolgens lichamen mee te maken.

Het idee voor mijn expositie bij de schouw bestond uit drie delen. Bij binnenkomst kijk je rustig in een gewone spiegel om jezelf te observeren, daarna bekijk je mijn kunstwerken en aan het einde van de expositie kijk je in een fopspiegel. Dit zorgt voor een optische vervorming van je lichaam. Hiermee wil ik mensen, vrij letterlijk, laten zien wat iemand met Body Dysmorphic Disorder (BDD), een stoornis in lichaamsbeleving, ervaart. Uiteindelijk hoop ik met mijn kunst vooral bewustzijn te creëren.

Bij de Droomfabriek kon ik al mijn creativiteit kwijt. Alle deelnemers hebben prachtige stappen gezet. Er zit zoveel creativiteit in iedereen, dat komt hier écht los. Je bent niet alleen met je eigen droom bezig, maar ook met die van anderen. Er ontstaan zelfs onderlinge samenwerkingen. Zo heeft een dichtende student een gedicht geschreven bij één van mijn werken

Hemelbestormer Paul Kaiser: ‘Als mijn moeder praat over vakanties van vroeger dan herinner ik het me vaak niet, totdat zij vertelt wat en waar we hebben gegeten. Dan komt het hele verhaal weer bij me naar boven. Mijn grote voorbeeld is chef-kok Antonio Carluccio, zijn spreuk ‘eten heeft altijd een verhaal’ is dan ook op mijn lijf geschreven.

Toch is mijn relatie met eten altijd ingewikkeld geweest. Ik heb autisme en eten was voor mij als kind erg lastig omdat ik het moeilijk vond om nieuwe smaken te accepteren. Toen ik een jaar of acht was at ik iedere dag kip met rijst en komkommer.

Doordat ik met mijn vader naar Masterchef Australië begon te kijken, ben ik zelf gaan koken. Door meer met eten bezig te gaan, ging ik ook steeds gevarieerder te eten. Tegenwoordig maak ik de gekste gerechten.

Mijn grote droom is om later culinair journalist te worden. Voor de Droomfabriek heb ik gewerkt aan mini-magazines met recepten waar een verhaal achter zit, genaamd Tafelverhalen. Als experts heb ik een receptontwikkelaar en een visueel designer gesproken. Ik vond een mooi verhaal in iemand die vroeger altijd moest verhuizen en dit best lastig vond. vond zij best lastig. Haar recept zei onbewust veel over haar, er zaten namelijk ingrediënten van over de hele wereld in haar recept. Niet alleen de ingrediënten maakten het werelds, ook de totstandkoming: een Nederlandse vader bedacht een Italiaans recept voor een Argentijnse vrouw in Spanje.

Meedoen aan de Droomfabriek was voor mij echt een fantastische ervaring en de bevestiging dat het mogelijk is om culinair journalist te worden.

Delen via:

Vragen over dit nieuwsbericht?

Stel ze aan de Newsroom via newsroom@windesheim.nl(opent in nieuw tabblad)

Laatste nieuws

Teaser image

14 miljard aan potentie voor mkb beschikbaar

23 april 2024
Teaser image

Ad-opleiding hielp Deborah bij switch van toerisme naar zorg

19 april 2024
Teaser image

Meer impact met onderzoek door samenwerking

18 april 2024
Teaser image

Passiefhuis: met de energie van een waakvlammetje een heel huis verwarmen

17 april 2024
Teaser image

Alumni van Windesheim kijken tevreden terug op hun opleiding

8 april 2024

Mini interviews

Met een droom op zak gaat de student als echte hemelbestormer zelf op zoek naar een expert die bereid is te helpen in het bereiken van deze droom. Als een student een persoonlijk lied wil schrijven, dan zoekt deze naar een muzikant of tekstschrijver. Wil een student in zwaar water zwemmen, dan kan een ervaren zwemmer waardevolle adviezen geven. Op deze manier krijgt iedere student de juiste begeleiding vanuit expertise.

Dit geeft het docententeam de ruimte om zich te focussen op de persoonlijke ontwikkeling van de studenten. Belangrijke onderdelen hierbij zijn het leren over drijfveren, persoonlijk leiderschap, innoveren en persoonlijke groei.  Zo krijgen studenten de opdracht om brieven aan zichzelf te schrijven die te maken hebben met hun droom.

Studenten zijn vrij om te bepalen hoe zij invulling willen geven aan deze opdracht. Deelnemend student Paul Kaiser: ‘Ik heb mezelf gefilmd in twee perspectieven terwijl ik mijn brieven ging voordragen, in de spiegel en rechtstreeks in de camera. Tijdens het voordragen in de spiegel sprak ik vrij negatief, maar met de camera direct op mezelf sprak ik een stuk positiever. De spiegel staat hierin symbool voor hoe ik naar mijzelf kijk en de camera voor hoe anderen naar mij kijken. Zoiets is vrij confronterend, maar het biedt ruimte voor zelfreflectie en groei.’

Een snoepwinkel, maar geen luilekkerland

Hoewel de minor veel vrijheid biedt, zijn er weldegelijk kaders. Zo leveren de studenten een reflectieportfolio op en presenteren ze de uitwerking van hun droom tijdens een gezamenlijke schouw. ‘Ik heb nog nooit zo hard gewerkt als bij de Droomfabriek,’ zegt  Paul Kaiser, die voor de Droomfabriek een eigen kookboek met familierecepten maakte. ‘Op een gegeven moment dacht ik: Als ik dit inlever, dan is het ook wel een voldoende, maar ik wilde meer, ik wilde echt dat fysieke product in mijn handen. Deze processen zag ik ook bij andere studenten om mij heen.’ Hanneke licht toe: ‘Juist de studenten die normaal zesjes halen, komen bij De Droomfabriek écht boven drijven. Ze excelleren hier omdat ze de intrinsieke motivatie voelen.’