Sport laat je weer meetellen

Door sport uit je isolement komen en je weer even normaal voelen is de kern van het onderzoeksproject Sport voor Participatie. Om meer over de heilzame werking van sport in de praktijk te weten te komen, spraken we af met buurtsportcoach Ryan Bloo en haar cliënt en fanatiek sporter Sebastiaan. 

Sportcoach Ryan vervult haar functie deels als participatiecoach. Het begeleiden en verder helpen van mensen die op een zijspoor dreigen te komen geeft haar veel voldoening. ‘Het gaat mij vooral om het in beweging krijgen van mensen. Of beter: hoe krijg ik ze uit huis én in beweging. Sport geeft ontspanning, ritme en zorgt voor gezelschap al is dat laatste niet verplicht. Ik begeleid mensen ook individueel. Het doel is dat mensen beter in hun vel komen te zitten door simpelweg aanwezig te zijn.’ 

De 43-jarige, ex-verslaafde Sebastiaan bevestigt: ‘Dat je er bent en gezien wordt, dat je waardering krijgt. Alles bij elkaar, het sporten, de sociale contacten, de gezelligheid eromheen. Dat doet het hem.’ Ryan vult aan: ‘Het weer meedoen is een belangrijk gevoel dat mensen helpt om weer een vervolgstap te durven zetten. Zo kan ons werk de drempel bij deelnemers verlagen om weer lid te worden van een vereniging of een sportclub met alle positieve gevolgen van dien.’ 

Ryan vertelt dat de begeleiding soms een kwestie is van durven loslaten, grenzen bepalen en leren omgaan met mislukking. ‘Het is moeilijk om mensen verder te helpen als ze het niet zelf kunnen opbrengen om aanwezig te zijn of als de eigenlijke wil ontbreekt. Wij komen ze niet halen, maar signaleren het wel als iemand ineens niet meer komt opdagen. Dat was bij Sebastiaan ook het geval. Wij hebben hem op een gegeven moment bijna drie maanden niet gezien. Gelukkig stond hij plotseling weer voor onze deur en haakte weer aan. Nu gaat het echt goed met hem.’ 

Sebastiaan is zichtbaar geroerd tijdens het gesprek, hij onderbreekt Ryans verhaal regelmatig in zijn enthousiasme er iets aan toe te voegen. Sport heeft voor hem duidelijk twee kanten. Het is het begin geweest van veel ellende toen hij op 14-jarige leeftijd de ‘derde helft’ ontdekte, maar tegelijkertijd de spreekwoordelijke reddingsboei in moeilijke tijden. 

‘Toen begon ik met roken en drinken na de voetbalwedstrijden. Mijn voetbalvrienden verloor ik uit zicht toen ik wat ouder was en daarna koos ik voor tennis, wat ik nog steeds doe. In 2011 liep het helemaal uit de hand en raakte ik door allerlei problemen ongeveer alles kwijt: mijn baan, mijn vriendin en mijn huis. Ik raakte geïsoleerd en mijn problemen verergerden door psychoses in 2015.’

Per toeval kwam Sebastiaan bij Sportservice Zwolle terecht. ‘Daar ontmoette ik Ryan en kon ik meedraaien in het project. In het begin met vallen en opstaan maar al gauw ging het beter. Ik voelde me fitter en ontmoette weer mensen.’ 

Sebastiaan voelt zich wat onrustig door al die aandacht voor zijn verhaal, staat op en haalt voor de tweede keer in korte tijd koffie. ‘Door drugs en een geïsoleerd bestaan krijg je te maken met gevoelens van schaamte en is het moeilijk om weer onder de mensen te komen. Op dit moment voel ik me goed, sport ik veel en begeleid ik zelf ook mensen bij walking voetbal, een seniorensport. Ik wil in de toekomst heel graag iets met sport doen, het liefst in een betaalde baan en anders als vrijwilliger.’ 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ryan werkt met het digitale syteem Life Goals Monitor waarin zij gegevens noteert over de mensen die zij begeleidt. Deze gegevens worden ook gebruikt door het lectoraat Bewegen, School en Sport voor onderzoek vanuit het project.