“Iedere keer als de les klaar was, kreeg ik een knuffel van de leerlingen”
Stijn is vierdejaars student Lerarenopleiding Lichamelijke Opvoeding (LO). In het laatste jaar gaat hij, aangespoord door een stel vrienden, voor de minor STE (Sports, Therapy & Empowerment) naar Curaçao. Waar het eerst van hem niet had gehoeven, blikt hij nu positief terug: “Ik ben leerlingen met andere ogen gaan bekijken en heb een hele nieuwe cultuur leren kennen. Hierdoor ben ik veel creatiever met mijn lessen omgegaan!” Tijd om uitgebreider met hem terug te kijken naar het afgelopen halfjaar!
Zenuwen en Voorpret
“Ik was heel zenuwachtig toen ik daar heen ging,” vertelt Stijn, “maar dat is me allemaal heel erg meegevallen!” Stijn begint in Nederland met de voorbereidingen voor de minor. Nadat hij zich door vrienden heeft laten overhalen om een halfjaar op Curaçao te gaan studeren, begon ook het traject daar naartoe. “Voor we gingen, zijn we goed begeleid vanuit Windesheim: we hebben echt samen opgetrokken en vervolgens ben ik ook met een andere LO-student daar heen gegaan.” De opdracht waar hij uiteindelijk mee aan de slag gaat, is het ontwerpen van een cursus voor kleuterjuffen op een basisschool op gebied van lichamelijke opvoeding. De leerkrachten hebben vaak geen aparte opleiding gevolgd voor lichamelijke opvoeding en vinden het lastig om grote spellen uit te zetten. Daarnaast zou Stijn de lessen bewegingsonderwijs verzorgen voor een aantal klassen. Een mooie uitdaging, of zoals hij het zelf samenvat: “We gaan er een leuke tijd van maken!”
Leren vanuit een nieuw perspectief
Eenmaal daar, blijkt dat de zenuwen nergens voor nodig waren! “Ik wist niet wat ik kon verwachten, maar alle leerlingen en collegadocenten waren heel blij dat ik er was!” Stijn kan direct aan de slag en steekt de handen goed uit de mouwen. “Ik had veel zin om aan de slag te gaan op de school met het idee iets achter te laten voor de toekomst. Toen ik begon, merkte je ook dat niet iedere juf wist hoe ze een goede les bewegingsonderwijs kon verzorgen. Tegelijkertijd merkte ik dat de leerlingen bloedfanatiek zijn.” Daardoor merkt hij dat hij direct anders les gaat geven: “Je past je aan naar wat de leerlingen en docenten nodig hebben. Daarnaast ben ik bijvoorbeeld veel creatiever geworden met materiaal. We hadden op Curaçao veel minder spullen dan een gemiddelde Nederlandse gymzaal. Je wordt daardoor gedwongen om andere dingen uit te proberen. Het helpt dat de kinderen allemaal zo enthousiast zijn. Zo gauw ze zagen dat ze les kregen van mij, renden ze het veld op. Dat is zo leuk!”
Cultuurverschillen en achteraf terugblikken
Als Stijn wordt gevraagd hoe hij terugkijkt op zijn avontuur, is hij alleen maar positief: “Het is goed om in een andere cultuur te stappen. Je neemt een andere levensstijl aan doordat je op een andere plek bent en past je aan naar de groepen die je lesgeeft. Daarnaast waren de kinderen zo dankbaar voor de les: iedere keer zo gauw we klaar waren, gaven ze me een knuffel en zeiden ze dat ze uitkeken naar volgende week. Daar doe je het voor!” Voor de mensen die twijfelen, heeft Stijn een duidelijk advies: “Gaan! Iedereen staat daar voor je open. Ik had verwacht dat ik het lastig zou vinden om me thuis te voelen, maar zoveel mensen willen je helpen! Vrienden maken is daardoor ook heel makkelijk. Het was spannend, maar het ging van een leien dakje.”
Wil jij na het lezen van Stijns avontuur op Curaçao ook naar het buitenland? Neem dan contact op met calobuitenland@windesheim.nl(opent in nieuw tabblad) voor meer informatie.