Vlak voor de zomervakantie is Steven Bunt gestart als nieuwe Hoofddocent Oefentherapie. Met nog een been in Groningen op de Hanze om de laatste taken over te dragen en de ander alvast een in Zwolle om een indruk te krijgen, is hij begonnen. Als Steven dan ook gevraagd wordt naar waar hij het meeste zin in heeft dit schooljaar, is hij duidelijk: “Echt volledig beginnen! Ik kijk heel erg uit naar de start en onderdeel worden van de opleiding Oefentherapie!” Dat het enthousiasme niet ontbreekt, moge duidelijk zijn. We gingen met hem in gesprek over zijn visie op Oefentherapie en de overstap naar de Calo.
Bewegen als sleutel
Binnen de Hanzehogeschool droeg Steven een tijd zorg voor de inhoudelijke kant van de opleiding Fysiotherapie. Mede dankzij hem heeft de Hanze een interprofessionele master Healthy Ageing ontwikkeld gericht op de transitie van zorg naar gezondheid. Op het moment dat de vacature voor Hoofddocent Oefentherapie komt, is voor Steven de keuze snel gemaakt: “De visie op bewegen die hier is, spreekt me heel erg aan!” Als opgeleide fysiotherapeut en socioloog, heeft hij veel ideeën over hoe bewegen niet alleen bijdraagt aan het fysieke deel, maar ook hoe het sociaal bijdraagt: “Bewegen is de sleutel om mee te doen in de samenleving. Kijk bijvoorbeeld naar oudere mensen: wanneer deze minder vitaal worden en moeilijker te been zijn, heeft dat vaak ten gevolge dat iemand minder zijn huis uitkomt en minder mensen ontmoet. Het mooie aan oefentherapie vind ik dat je een tijdje met mensen meeloopt, dat je de unieke mens in zijn of haar eigen situatie helpt om in beweging te komen.” Bij uitstek een nobele gedachtegang! Steven vult verder aan: “Zo draagt Oefentherapie bij aan gezondheid van mensen in de breedste zin: het ondersteunen van de gezondheidscapaciteiten van mensen in hun eigen omgeving, om mee te kunnen doen in de samenleving. Het bijzondere van Oefentherapie is deze brede, holistische kijk met aandacht voor het unieke van de mens.”
Binnenkomen in de familie
Op het moment dat Steven bij de Calo komt, ervaart hij direct de typische Calo-sfeer: “Eigenlijk het eerste dat me opviel, was dat iedereen zo aardig was! De Calo voelt als een warme familie. Oefentherapie hoort er zeker bij, maar we moeten nog dichter bij elkaar komen en elkaar beter leren kennen. Dat is ook niet gek: een groot deel van het Oefentherapie-team heeft niet op de Calo gestudeerd. Het belangrijkste is dat iedereen heel nieuwsgierig is naar elkaar.” Naast de bijzondere connecties die de collega’s onderling hebben, is de opleiding op zichzelf ook op een unieke plek gesetteld. “Dat Oefentherapie hier binnen de beweegopleidingen in plaats van de gezondheidszorg is gepositioneerd, geeft aan dat er een brede visie is op het vak,” vertelt Steven. “Ik ben van mening dat oefentherapie exclusief binnen het zorgdomein plaatsen niet houdbaar is: we moeten bruggen slaan met verschillende disciplines in plaats van de focus op een ervan te leggen. Een oefentherapeut die overstijgend naar de verschillende sectoren kijkt, kan een belangrijke bijdrage leveren. Neem bijvoorbeeld een oefentherapeut die samen met een gemeente en sociaal werker werkt aan een gezonde en beweegvriendelijke leefomgeving. Samen komen ze tot andere stappen dan een van hen afzonderlijk. De visie van Oefentherapie binnen de Calo is in ieder geval alvast vernieuwd; nu is het zaak om deze verder uit te bouwen.”
De student is het belangrijkst
“Het belangrijkste uitgangspunt, blijft de student. De opleiding is geslaagd als de eerste alumnus denkt bij het ophalen van zijn diploma: ‘ik heb een goede basis en ik ben trots dat op Windesheim de opleiding heb gedaan’,” zegt Steven. “We kunnen nog met z’n allen bouwen aan de opleiding en het verhaal van oefentherapie verder aanscherpen, maar die basis die we hebben, die is goed.” Steven start het jaar met meelopen bij collega’s uit de opleiding: “Ik vind het belangrijk om kennis te maken met iedereen en hen en de opleiding beter te leren kennen. Ik kom vanuit fysiotherapie en de sociologie. Er zal een deel overlappen, maar de accenten zullen net anders zijn. Ik wil dat goed begrijpen zodat we als team goede keuzes voor de toekomst kunnen maken.” Een goed streven voor deze toch al unieke opleiding.
Hij besluit het gesprek positief: “Het is tot nu toe ontzettend leuk: we hebben een heel enthousiast team. Ik ben trots onderdeel te zijn van deze opleiding met deze positionering. Ik heb zin in het studiejaar!"