'Ik kan het iedere student aanraden. Afstuderen bij een lectoraat van je hogeschool.'
Lennard Garcia Villamor stroomde ooit door van het mbo naar het hbo. Nu sluit hij zijn studie Werktuigbouwkunde bij de Almeerse vestiging van hogeschool Windesheim cum laude af.
Mede dankzij de 9,5 voor zijn afstudeeronderzoek bij het lectoraat Kunststoftechnologie.
“Meewerken aan zo’n groot RAAK onderzoek kan ik iedereen aanraden. Je algemene kennis krijgt een boost, doordat je deel uitmaakt van een deskundig onderzoeksteam. Het versterkt je onderzoeksvaardigheden. En je komt in contact met interessante bedrijven. Ja, dat is goed voor je netwerk”, beaamt Lennard Garcia Villamor. De bachelorstudent koos er bewust voor bij een lectoraat af te studeren. “Ik kreeg er de ruimte om me er te ontwikkelen en te experimenteren. Bovendien sloot het haarfijn aan bij de opleidingseisen, omdat onderzoek en onderwijs bij Windesheim verweven zijn”, vertelt hij.
Duurzaam materiaal
Op basis van het Push-Pultrusie concept ontwierp de techniekstudent een prototype voor het recyclen van end-of-life composieten, zoals oude polyesterboten, tot duurzame oeverdamwanden. Hergebruik is immers beter voor het milieu dan het verbranden van het composiet om er resterende thermische energie uit te halen.
Onderzoek hergebruik thermoharde composieten
In tegenstelling tot thermoplastische kunststoffen kan thermoharde composiet niet omgesmolten worden. Dit maakt het lastig om de grondstoffen van de composiet (vezels, kunststof, vulstoffen) terug te winnen. Het Lectoraat Kunststoftechnologie heeft daarom een andere methode ontwikkeld. Deze bestaat uit het shredderen van End-of-Life (EoL) composietproducten tot relatief grote stukken die worden gebruikt als versterkingselementen in nieuwe producten.
Fabricage op industriële schaal
“Er zijn al successen geboekt met de productie van damwanden, gemaakt van vlokken versnipperde polyesterboten. Die vlokken behouden nog een groot deel van hun oorspronkelijke sterkte en worden opnieuw geïmpregneerd met hars. Vervolgens harden ze in een mal uit tot een damwandplank. Tachtig van dit soort damwanden zijn recent geplaatst in een kanaal in Almere als oeverbeschoeiing. Aan deze productiemethode kleeft helaas een groot nadeel. De fabricatie vereiste destijds veel handenarbeid, wat het product financieel prijzig maakt. “ In mijn onderzoek ging ik met het vraagstuk aan de slag hoe we dit productieproces gedeeltelijk kunnen versnellen en automatiseren. Om zo aan te tonen dat de damwanden ook op industriële schaal geproduceerd kunnen worden”, legt Garcia Villamor uit.
Inventief
Hij bezocht verschillende productiebedrijven om productieprocessen te bestuderen. “Als bijbaan werk ik in een slagerij en gebruik daar een vleesmolen. Dat bracht me op het idee om een concept te testen dat gebaseerd is op het Push-Pultrusie principe”, vertelt de student enthousiast. Het versnipperde composiet dat vermengd is met hars wordt daarbij eerst in de matrijs gedrukt. In de matrijs wordt het mengsel verhit tot ongeveer 50 graden, waardoor de hars uithardt. Dit levert een uitgeharde damwand op die vervolgens door de matrijs getrokken wordt (push and pull) en op iedere gewenste lengte kan worden afgezaagd. Het concept van Lennard Garcia Villamor zal naar verwachting verder worden ontwikkeld.
Meer informatie over het lectoraat Kunststoftechnologie en de projecten.
Het huidige RAAK-project onder leiding van het lectoraat loopt van 2017 tot en met 2019 en richt zich op de industrialisatie van de methode van hergebruik. Dit wordt gedaan met een groot consortium van mkb-bedrijven en partners in de keten. Vanuit het onderwijs worden docenten en studenten hierbij ook ingezet.